بررسی الگوها و عوامل اثربخش در بکارگیری رویکرد یادگیری مشارکتی در درس نگارش؛ یک مطالعۀ مروری
کد مقاله : 1059-CNF (R1)
نویسندگان
جواد عبدیائی *1، محمدرضا کرامتی2
1دانشجوی علوم تربیتی دانشگاه تهران
2دانشیار دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، گروه روش‌ها و برنامه‌های درسی و آموزشی
چکیده مقاله
شواهد پژوهشی و تجربی نشان می‌دهد درس نگارش، علی‌رغم جایگاه مهم آن در برنامۀ درسی و پرورش ابعاد مختلف وجودی انسان، در جامعۀ ایرانی با بی‌مهری مواجه شده‌است. یکی از مهم‌ترین راه‌های بهبود وضعیت، اصلاح روش‌های تدریس است. رویکرد یادگیری مشارکتی به عنوان یکی از برجسته‌ترین رویکردهای یاددهی-یادگیری، بینش‌های نوینی را در عصر حاضر برای معلمان به ارمغان آورده‌است. بررسی پیشینه نشان می‌دهد این رویکرد در این درس نیز کاربست اثرگذاری را از خود نشان می‌دهد. با این وجود، ادبیات پژوهشی این حوزه در ایران از فقر نسبی برخوردار است. مطالعۀ پیش رو در صدد است تا با مروری نظام‌مند، مهم‌ترین الگوهای بکارگیری یادگیری مشارکتی در درس نگارش و عوامل موثر بر اثربخشی آن را شناسایی کند. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که الگوهای STAD، CIRC، TWPS و CDST از جمله‌ الگوهای مؤثر یادگیری مشارکتی در درس نگارش می‌باشند.. همچنین، از جملۀ عوامل مؤثر بر تاثیر یادگیری مشارکتی در درس نگارش می‌توان به گروه‌بندی همگن/ناهمگن، فعالیت ساختارمند/بی‌ساختار، آموزش‌های فراشناختی، هوش بین‌فردی دانش‌آموزان، استفاده از ابزارهای آنلاین، خودتنظیمی آموزشی و انگیزۀ یادگیرندگان اشاره کرد. ترکیب مؤثر این الگوها و عوامل می‌تواند منجر به رقم‌زدن تجربۀ مطلوب یادگیری برای دانش‌آموزان شود. در پایان مقاله، پیشنهاداتی برای بکارگیری در کلاس درس بیان شده است.
کلیدواژه ها
یادگیری مشارکتی، مرور نظام‌مند، نگارش خلاق، انشا، روش تدریس
وضعیت: پذیرفته شده