لزوم بازگشت درس نگارش علمی به برنامة درسی دانشگاه فرهنگیان، همراه با پیشنهادهایی در زمینة بازنگری در سرفصلها و شیوة تدریس (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان سیستان و بلوچستان) |
کد مقاله : 1165-CNF (R1) |
نویسندگان |
سمیه رضایی *1، نواز الله فرهادی2 1استادیار گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان 2استادیار گروه آموزش زبان وادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان |
چکیده مقاله |
اهمیت نگارش و ارتباط نوشتاری میان انسانها بر کسی پوشیده نیست؛ بهویژه نگارش علمی که در جهان امروز، متناسب با شتاب تحولات علم و فناوری، بر نقش آن در تبادل اندیشهها و اندوختهها افزوده میشود. در این شرایط، حذف نگارش علمی از برنامة درسی دانشگاه فرهنگیان ضایعهای بزرگ به نظر میرسد که علاوه بر نیاز همگانی یادشده، با مأموریت دانشگاه فرهنگیان مبنی بر تربیت معلمانی فکور و پژوهنده، نیز در تعارض است. همچنین دانشجو-معلمان این دانشگاه افزون بر نوشتن مقاله، اقدامپژوهی، پایاننامه و رساله (در مقاطع بعدی) ملزم به نگارش گزارشهای کارورزی و کارنمای معلمی خود نیز هستند که نیاز آنان به آموزش علمی و عملی این مهارت را گزیرناپذیر میسازد. جستار پیش رو در پی تبیین این ضرورت و لزوم بازنگری در سرفصلهای پیشین، برای کارآمد نمودن بیش از پیش آموزش آن به دانشجو-معلمان و برطرف ساختن نیازهای حرفهای و مطالعاتی آنان است. به این منظور نگارنده پس از مطالعة دقیق سرفصلهای فعلی و با تکیه بر تجارب بهدستآمده از تدریس نگارش علمی، ابتدا دو پرسشنامه، یکی برای دانشجویان، قبل از گذراندن واحد درسی نگارش علمی، و دیگری برای بعد از آن تنظیم نموده، در اختیار دانشجو-معلمان قرار داد. جامعه آماری دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان و نمونههای آماری دانشجومعلمان دو پردیس رسالت و مطهری است که به وسیله نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. بررسی پاسخها نشان داد، تغییر معناداری در توان نوشتاری دانشجویان پیش و پس از گذراندن این درس، حاصل نشده است. |
کلیدواژه ها |
آسیبشناسی، بازنگری، درسنامه، سرفصل، نگارش علمی. |
وضعیت: پذیرفته شده |