کاربرد هوش مصنوعی در آموزش و پژوهش زبان و ادبیات فارسی با تکیه بر پرپلکسیتی (perplexity)
کد مقاله : 1209-CNF (R2)
نویسندگان
مرتضی قاسمی *
گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
چکیده مقاله
گسترش و پیشرفت هوش مصنوعی چنان سریع و پیچیده است که ممکن است تا پذیرش و چاپ این مقاله، این نوشتار کهنه و ناکارآمد تلقی شود؛ اما به هر طریق باید در این زمینه شروع به آموزش و نوشتن کرد. مقالة حاضر به بررسی کاربرد هوش مصنوعی در آموزش و پژوهش زبان و ادبیات فارسی با تکیه بر پرپلکسیتی می‌پردازد. از همین رو از پرداختن به تاریخ، فلسفه، شاخه‌ها و کاربردهای مختلف هوش مصنوعی خودداری می‌کند. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و بر مبنای تجربیات شخصی استفاده از سایت پرپلکسیتی، مطالعات کتابخانه‌ای-اینترنتی و ویدئو‌های مرتبط است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می‌دهد اگر پیش‌تر برای تحقیق ابتدا باید به منابع دانشنامه‌ای مراجعه می‌شد امروز باید با هوش مصنوعی شروع کرد. هوش مصنوعی میلیاردها سند و نوشته در هر زمینه‌ای به زبان‌های مختلف ارائه می‌کند و آخرین یافته‌ها و تحقیق در این زمینه را در اختیار محقق قرار می‌دهد؛ کتاب‌ها، مقالات و جستارهای مرتبط را نشان می‌دهد و سؤالات جدیدی مطرح می‌کند. حتی ساختار مقاله یا نوشتار را نیز نشان می‌دهد. پاسخ‌های طبقه‌بندی شده و منظم و دسترسی به منابعی که تاکنون به دشواری قابل حصول بودند از دیگر مزیت‌های هوش مصنوعی است. اشکال بزرگ در این راه کمبود منابع به زبان فارسی است. علاوه بر این باید در نظر داشت که همة پاسخ‌های هوش مصنوعی دقیق و درست نیست و گاه با اطلاعات جعلی، نادرست و غیرمعتبر مواجه می‌شویم.
کلیدواژه ها
هوش مصنوعی، زبان و ادبیات فارسی، پرپلکسیتی (perplexity)
وضعیت: پذیرفته شده